ايمان مسلمين و جهت‌گيري ديني آلپورتبررسي متون ديني و عرفاني مسلمين بر امکان به‌کارگيري مفهوم‌سازيهاي آلپورت در روان‌شناسي دين مسلمين صحه مي‌گذارد. براي مثال، سخنان امام‌علي(ع) رهبر ديني مسلمين پس از حضرت محمد(ص)، درخصوص انواع عبادت، با جهت‌گيريهاي ديني آلپورت قابل تطبيق است (نهج‌البلاغه، ص 400). وي عبادت را به سه سنخ تقسيم مي‌کند: عبادت ناشي از ترس، عبادت ناشي از کسب، و عبادت ناشي از ميل به سپاس. «گروهي خدا را براي بخشش مي‌پرستند، و اين پرستش بازرگانان است. گروهي او را از روي ترس عبادت مي‌کنند و اين عبادت بردگان است، و گروهي او را براي سپاس مي‌پرستند و اين پرستش آزادگان است (حکمت، 237).» نزديک به اين مضمون از ديگر پيشوايان چون امام حسين(ع)، امام باقر (ع) و امام صادق (ع) نيز روايت شده است.براساس سخنان امام‌علي(ع)، عبادت از روي ترس (بردگان) و کسب (بازرگان) روي‌آورد ابزارگرايانه به دين است. اين دو گروه، عبادت را ابزاري براي رسيدن به اهداف ديگر خود مي‌کنند. روي‌آوردن بردگان به عبادت براي دوري از دوزخ است، و روي‌آوردن بازرگانان به دين براي نزديکي به فردوس.
