اره دنبچرا ستاله دار، دم دارد؟

چرا ستاره دنباله دار، دم دارد؟

اگر با تلسکوپ به ستاره دنباله دار بنگريد خواهيد ديد که هر ستاره دنباله دار، يک سر دارد و يک دم. سر، ابري است از گازهاي درخشان، که گيسوي ستاره دنباله دار ناميده مي شود. اين گيسو ممکن است تا بيش از 1500 کيلومتر قطر داشته باشد. گازهاي سر ستاره دنباله دار بقدري سبک اند که باد خورشيد آنها را با خود مي برد. دم يا دنباله ستاره دنباله دار زماني تشکيل مي شود که گازها مجدداً بوسيله باد خورشيد بجاي خود برگردانده شوند.
با نزديکتر شدن ستاره دنباله دار به خورشيد، دنباله اش بزرگتر مي شود زيرا بر فشار باد خورشيد افزوده مي شود. با دور شدن ستاره دنباله دار از خورشيد و وارد شدن به محيط سرد فضاي کيهاني، فشار باد خورشيد همچنان ازجهت مخالف گازها وارد مي شود. بهمين علت، دنباله اين ستاره هميشه در حالت دور شدن از خورشيد قرار مي گيرد.
در مرکز گيسوي ستاره دنباله دار، هميشه مي توان يک نقطه نوراني کوچک و درخشان را تشخيص داد. اين نقطه نوراني يا لکه نور را هسته ستاره دنباله دار مي نامند. اخترشناسان معتقدند که هسته اين ستاره به يک گلوله بزرگ و خاک و سنگ گرفته برف – مخلوطي از ذرات يخ و غبار که گلوله اي به قطر تقريبي 800 متر تشکيل مي دهند شباهت دارد.
ستاره دنباله دار، هر 300 يا 400 سال يکبار، چنان به خورشيد نزديک مي شوند که دم روشن و درخشانش به آساني ديده مي شوند. ما از کره زمين، ستاره دنباله دار را فقط زماني مي بينيم که از مجاورت خورشيد مي گذرد. در آن لحظات، حرارت خورشيد يخ موجود در هسته ستاره دنباله دار را به گاز تبديل مي کند. تشعشع خورشيد پس از گذشتن از اين گازها، آنها را يونيزه مي کند و باعث تابندگي يا درخشش گازها از نور مي شود.